sabahın ilk saatlerine kadar yorgunluğunu yıllardır odasından atamadığı ruhuyla kaplı, sandalyesinin süngeri ve yayı çıkmış, duvarı içtiği sigaradan sarıya dönerken perdesinden sinen tütün kokusu. o kadar alışmış ki yalnızlığa. tek dostu hayatta zararlı diye tanımlanan objeler. varsın zararlı olsun. zaten tembellik ayıp olsa yalnızlığın getirdiği zararlılık için kim çaba sarf edip seni kurtarır o hastalığın içinden ?
