Neden geride kalanlar düşünülecekmiş? Neden amına koyayım? O insan zaten öyle bir darboğazda ki son çare olarak bunu görmüş. Öyle bi' hiçlik duygusunun içinde ki artık hiçbir şeyi yaşamaya değer görmüyor. Adım atmak bile istemiyor. Bu ruh halindeyken neden düşünsün bir başkasını? Nasıl da klişeleri yapıştırıveriyorsunuz her konuda. Düşüncesizmiş de bilmem neymiş.
Bir de intiharı "korkaklık" niteleyenleri kafamla münasebete sokmak istiyorum. Şu hayatta bundan fazla cesaret isteyen tek bir şey daha yok.