Ne evime geldiğimde hissettiğim yalnızlık hali, ne de çevremdeki tüm arkadaşlarım mutlu mesutken benim yalnızlığım; hiçbiri, yolda yürürken binbir ısrarla bana gül satmaya çalışan gence en sonunda dayanamayıp "Çiçek verecek kimsem yok abicim!" dediğimde bana acıyan gözlerle bakması kadar koymamıştı.
