buradan üç bin beş yüz kilometre uzakta elin gavurunun ülkesinde basılan bir karikatür üzerinden malzeme çıkarabilmiş bir gazetenin verdiği tarihi ayardır. fena ayar veriyorlar ama. herkes kıskansın.
insanları kutuplaştırmak, fanatikleştirmek yani bir milletin içerisinde gruplaşma ve kutuplaşma arzusu kalbi temiz bir guruha ait olamaz. bu sadece kini sembolize eder. peygamber efendimizin hadislerinde geçen, kardeşlik, el uzatma, birlik beraberlik kavramlarının hiçbiri yoktur burada. atatürk'e saygı duyup duymamayı kastetmiyorum o ayrı bir konu. kutuplaşma arzusundan bahsettim sadece. içinde kötülük ve nefret teması var. e burada da bir ikiyüzlülük var. dincilerin hepsi ikiyüzlüdür. dindar demiyorum bak. dinci diyorum. dindarlarda da var ikiyüzlüler ama dinci olarak nitelediğim şahıslar genellikle sonradan türer. arada namaza giderler bilinç altındaki ne olur ne olmaz belki cennet cehennem vardır felsefesiyle. kırk yıl uğraşsa elde edemeyeceği, imrenerek ve kıskanarak baktığı kadınlı erkekli ortamdaki hatunu önüne salsan nefessiz sikecekken orada burada namus bekçiliği yapanlardır bunlar. bak ben bunu götümden atıp tutmuyorum. damarını, ciğerini bildiğim insanlar var etrafımda. bir tanesi farklı değil.
bu tarz provakasyonlara gülüp geçmişimdir hep. ama bir adam çıkıp sonunda sana satır satır dini, dinciyi, dindarı, riyakarlığı, atatürk'ü, sevgiyi, birlik beraberliği, namussuzluğu, hainlği anlattırabilmişse provakasyon amacına ulaşmış demektir. provakasyonda da amaç ayar vermek olamaz. amaç kızdırmaktır. öyle ayar olmaz zaten. belki beş yaşımızda olsak biri gelip "atatürkle dalga geç bakayım bir" dese bunu çizerdik muhtemelen. beş yaşındaki çocuğun aklına ilk bu gelir. çocuk zekalı da diyemiyorum keşke öyle olsalar. çocukların zekası gelişir. ha bak mesela ille dalga geçeyim diyorsun ben öğreteyim sana paşanın içerken falan fotoğrafını çizersin. belki azıcık bir mizah değeri taşır kendi çapında ufak bir ayar vermiş olursun.
insanlar bu fotoğraflara sinirlenmez. çünkü gerçekten çok aptalca. ve amatörce. burada evet öfkeden kuduranlarımız var. ama bu resimden falan kaynaklı değil. atatürk'e karşı nefretin bu kadar aşılanabilmiş olması, böyle bir cürete karşı tepkinin sadece twiterda sözlüklerde kalacak olduğunu bilmek, bundan beş sene on sene önce "sonunda o da olur" dediğimiz şeylerin gerçekleşme aşaması, dinden başka felsefesi hilafetten başka siyaset anlayışı olmayan bu vatana karşı bir gram sevgi duymayan insanların varlığının farkına varmak bazılarımızı çileden çıkarır o kadar. kocaman bir o kadar işte. yazık.
eğitimde osmanlıcaya ayrılacak olan kontenjan tarih derslerine verilmeli. insanlar tarihini yarım yamalak biliyor. eksiklerini de kütüphanelerden değil uyduruk internet sayfalarından tamamlıyorlar. google dan "atatürk'ün kötü özellikleri" diye arattırarak tarih öğreneceksek boku yedik demektir. bu adam sonra gelir biriyle siyaset tartışırsam düşüncesiyle pür dikkat okur bunları. kaynak da götüm olarak not eder. ilber ortaylının deyimiyle çay muhabbeti mi, çay kültürü mü denirdi ne denirdi ona her neyse. cıvıtmayacağım konu ciddi.
bak şimdi sen hz muhammedle atatürk'ü sidik yarıştırtırken gözümde nice bir müslüman oluyorsun. tıpkı el kaide müslümanları gibi. hz muhammedle atatürk ne alaka olm? diye sormadığın için kendine. sorsan bile kendine vereceğin cevap hazır olduğu için aynı boku yiyoruz paylaşıyoruz seninle. atatürk dinsizliği sembolize ettiği için biz ona hayranlık besleriz ve bu yüzden tüm dünya onu bu milletin lideri olarak görür sanıyorsun belki de. ama tüm dünya onu bir lider olarak kabul ederken sen onu liderin olarak görmüyorsun.
bak namussuz. osman pamukoğlu deyimiyle bak yavrucuğum. -atatürkçülüğüm kabardı yıllar sonra varmış içimde demek- düşman iyidir iyi, güç verir. diye bir laf vardı. bu anlama geliyormuş demek. evet kibar olsun. bak oğlum,
islamiyet öncesiydi, islamiyet sonrasıydı, osmanlısıydı, selçuklusuydu. bunlar hepsi bizim tarihimizdir. şimdi sen osmanlı osmanlı diyip durabilirsin. evet bir istanbul'un fethini okurken hepimiz heyecanlandık, gururlandık. çok güzeldi. ama bunun öncesi de var sonrası da var. devamı da gelecek. osmanlıcı olup hem de arap kıçı yalayan gavatlar. suveyşte, ırakta belki hatırlayan olur birinci dünya harbinde bizi götümüzden kim sikti? bulmaca sorusu gibi oldu. bakın kardeşlerim kardeşlerim diyorum ama sizle aynı milletten olmaktan utanç duyuyorum. o yüzden gavat diyesim geliyor. bak gavat, osmanlının çok uluslu bir devlet olduğunu biliyorsundur. el ele kol kola yaşadık. şimdiki tayyip peygamberinizin tabiriyle, kürdüyle, arabıyla, slavıyla, ermenisiyle, rumuyla. evet bunların hepsi ben osmanlı değilim dedi. sen osmanlıyı diriltmek istiyorsan bir kere bu milletlerin hepsini bir araya getir önce. bak kürt dedim? arap dedim? ermeni dedim ov. hepsini geçtim de en büyük hainliği gerçekten araplar yaptı. çünkü sağ gösterip sol vurdular. diğerleri hayal kırıklığına uğratmadı en azından. ama işte araplar gerçekten yakmıştır canımızı. ama onlar müslümanlar? kafam karıştı. aslıda bizim bazı din tayfaları da arapları sevmez ama işte hani ucu hz.muhammed'e gidecek diye ses çıkaramıyorlar. zorla sevgi nasıl oluyorsa.
son olarak atatürk'e geleyim atatürk'ün din düşmanlığı diye kastedilen(yutturulan) arap düşmanlığı mustafa kemal'in şam'a sürgününden itibaren başlar. orada arapları tanımaya başlar. filistin cephesinde ise araplardan tiksinir. tıpkı benim tiksindiğim gibi. atatürk dindardı diye kimse iddia etmedi burada. ama onun bu hilafetizm (kısaca hülo) yanlılarını kudurtan inkilaplar atatürk'ün dinsizliğinden çok milliyetçiliğinden kaynaklıdır aslında. yani kimse sana atatürk'ün dinini örnek al demedi. kendisi bile beni değil düşüncelerimi benimseyin diyen adamın sen dinsizliğini ya da dini inancının zayıflığını insanlara silah olarak doğrultuyorsun. bak beni hz.muhammedin dini inancı ilgilendiriyor. atatürk'ün değil. he diyorsun ki illa dinle bağdaştıracam. tamam
şimdi bir insan, bu topraklarda yaşayan herhangi bir şahıs. ben ingiliz, ermeni veyahut yünan ordusundan daha güçlüyüm. diyorsa. ona hiçbir söz söyleme hakkım yoktur. ne kadar inandırıcı olur ya da olmaz. ama bunu herkes söyleyebilir. söylemesi basit. üç beş kelime. buna şimdi geleceğim. ha bu şu demektir. ben bu silahı senden daha iyi kullanırım. bu orduyu senden daha iyi yönetirim. ben senden daha zekiyim. bu vatanı senden daha çok seviyorum. gibi. atatürk ise bunu söylebilecek olan şahısların nenelerini samanlıkta ermenilerin elinde kurtarırken. bu kişiler şu an, kocalarını sandalyeye bağlayıp, kadınları için hangisi senin? diye aralarında kura çeken ingilizleri ülkeden atacak milli mücadeleyi başlatan ankaradaki hükümeti değil, istanbulda ingilizlerin kıçını yalayan istanbuldaki sarayı savunurlar. savunmasa bile o gün, onların zihniyetindeki kişiler belki de onların atalırıdır, ingilizlere nasıl domalırım diye kara kara düşünürken. ey namussuzlar.
lakin din dedik namus dedik değil mi. şu bilinsin ki, bu toprakla yaşayıp ermeni ve ingiliz ordusundan güçlü olmayan herkes analarının, nenelerinin namusunu atatürk'e borçludur.
