Hazır civcivle ilgili entry girilmişken bi entry de benden olsun. 12-13 yaşlarımda civcivler pazarda satılırken, annemle iki civciv Alıp eve getirdik. Civcivlerin yanında Satıcı bize toz gibi suyla karıştırılan bi mama verdi. Evde civcivlere uygun bi yaşam alanı bulunca beslemek farz oldu. Kabın içine toz mamaya suyu karıştırdım civcivlere verdim. Iki tanelerdi, iyi güzel yediler. Hatta o kadar iyi yediler ki anında bitti diyebilirim. Her neyse, dedim ki bunlar pazarda çok aç kalmışlar, hain adam civcivlere iyi bakmamış aç bırakmış onları, bi kap mama daha Yaptım. Baktım yine yiyorlar, yine bitti mama. Allah Allah diyorum bu kadar açlık nasıl olur, ama bi yandan sürekli mama yapıyorum. En sonunda biri orta yerinden çatladı mı? içimde omg lar havada uçuşuyor, hayvancağızın Karnı delindi, hunharca yemek vermişim çocuk aklımla. Oracıkta öldü civciv. Diğeri de iki üç gün tek başına uyudu, sonra yalnızlıktan o da öldü garibim. Hala hatırlar üzülürüm. Burdan hayvan katili olarak da gözükmüyorumdur inşallah. Bi daha asla civciv almadım. Bak aklıma geldi şimdi yine içim cız etti.
(bkz: bu da böyle bir anımdır)
