büyük bir rahatlama. allah'ı inkar etmek için kırk çeşit yöntem denemekten, üzerindeki manevi gücü göz ardı etmeye çalışmaktan, gördüğün rüyaların gerçeğe dönüşmesi ve daha nice aklı aşan olayı tesadüf kelimesine sıkıştırmaya çalışmaktan vazgeçmek...
gitgide eminliğin artıkca onun sana daha da yaklaşması; yaşadığın kimi olaylarla "allah'ım beni seviyor olmalısın" diyerek sevinçten ne yapacağını bilememen...
çok güzel bir duygu allah'ın varlığından emin olmak.
hem düşünsenize ben varım diyoruz, işte benim ayağım diyoruz,işte kolum. ama kol ben değil, ayak ben değil. vücud ben değil. ben dediğim şey bile benim gördüğümüm içerisinde. ama kendi varlığımızdan eminiz. öyleyse bana şah damarımdan daha yakın olana niye inanmayayım. o'nun varlığına inanmasam kendi varlığımada inanmam.
