kıymetini ne kadar farkında olduğumuzu merak ettiğim durumdur. oysa o kadar güzel bir şeydir ki özgürlük, yeri geldiğinde insanların seve seve canını neden verdiklerini anlayabiliyorum. özgülüğü insana yakıştırıyorum, özgürlüğü elinden alındığında buna isyan eden anarşistlere de hayranım. çünkü bu insanların ne yapmak istediklerini anlıyorum. bir yerde herkes kendi istediğini yaparken, sen sırf cinsel kimliğinden, inandıkların yüzünden veya sırf faklı ırktan olduğun için bir şeylerden mahrum kaldığında özgürlüğün ne denli önemli bir şey olduğunu anlıyorsun zaten. sonuçta bunu sağlayan da eşitliğe olan inancımız. diğerleri kadar sende insansın, diğerleri kadar sende yer kaplıyorsun ve diğerleri kadar senin de değerlerin var. birileri kendi değerlerini karşında yüceltirken oturup bu kaderim diyemezsin. yada bu hakkı bana verin, beni de ne olur dikkate alın diye yalvaramazsın. anarşi burdan çıkıyor, eğer istiyorsan mücadele edip alıyorsun zaten. işte burda dava da devreye giriyor, işte burda ölümler, gözyaşları ve kanlar olup bir ideolojinin tarihi yazılıyor.
