insanın içini kıpır kıpır eden, kulaklığı takıp, eşofmanı giyip, valizini omzuna alıp memlekete gitme isteği uyandıran pinhani sözü. Sonra akşam olmak üzreyken, henüz şehir merkezinden çıkmadan önce, otobüsün en ön koltuğundan ışıl ışıl yanan güzel araba farlarına, takım elbiseli zengin insanlara bakıp, hayallere dalmak, cıvıl cıvıl, işlek sıkışık trafikte, yapayalnız olmanın bir kez daha farkına varmak.
