bir şiir dinletisinde kendisiyle ilgili şöyle bir diyaloğu anlatıp, kendisiyle ne kadar barışık olduğunu göstermiş büyük şairdir. r harflerini söyleyemeyen özdemir asaf edebiyat hocasına der ki;
- hocam heğkese şiiğğ okutuyoğsunuz, bana niçin okutmuyoğsunuz.
+ oğlum özdemiğğ, sen şiir okumuyoğsun, şiiğin canını okuyorsun.
bunu anlatınca salondakiler gülmekten yıkılır. ''şimdi ben kendi şiiğlerimin canını okuyacağım'' diye ekler. dinletiyi sonunda ''r'' olmayan lavinia şiiriyle kazasız belasız bitirir.
