Ortaokuldayken ben, sevgilim, birkaç arkadaş daha pikniğe gidelim dedik. Sonra içlerinden bi' cin fikirli mangal boku çıkardı ortaya. Herkes tamam dedi. Birinin babası antikacı annesi öğretmen, birinin annesi eczacı babası memur emeklisi, bi' başkasının babasının büfesi var bilmem ne. Benim babam işsiz annem çalışıyor ama maaş zaten eve ihtiyaçlara zor yetiyor. Zaten benim 1'den 8e kadar aldığım harçlıkları toplasan 100 tl etmez, lafın gelişi değil çok samimiyim.
Neyse, işin ucunda sevgili de olunca geri dönemedim mangal şeysinden. Erkeklik taslayacak hâlim yoktu, kızın parasını da vereyim diye düşünmedim bile hiç. Kendi paramı, 10 tl'yi nasıl denkleştireceğimin derdindeydim. Allah'ın 10 tl'sini bulamıyordum. Düşünüyorum doluya koyuyorum almıyor boşa koyuyorum dolmuyor. Bulabileceğim hiç bir yer yok.
Utana sıkıla iki arkadaşa mesaj attım. Hatırladıkça eziliyorum hâlâ amına koyayım ya. 10 tl'yi bulamayan adamsın, kız arkadaş neyine? işte ikisinden aldığım parayla denkleştirdim parayı gittim pikniğe. Boğazıma dizildi zaten yediklerim çok mutsuz oldum. Bir boka yaramadı piknik.
