ortamsız kalmak. ortam çok önemli bir şey aga. ama bana 5 yıllık lise hayatımda hiç bir kız gelip de teklif etmedi. sebebini kızlarla hiç konuşmayışıma ve ortam yapamadığıma bağlardım. utangaç ve çekingen bir mizaha sahiptim. sessizdim ama silik asla değildim. saygılıydım. ama ne biliyim sevgilisi olan insanlardan daha yakışıklıydım sanki. onlarda zaten teklif etmemiş oluyorlardı soruyorduk kız kendisi yavsamış oğlana.. ama arkadaş benim gibi özgüveni yerlerde biri aynaya bakıp giderim var a.k niye desin ki. diyosa yakışıklıdır. ben kibirli bir şey olsam kendimi bir şey sansıyorum derim ama yok arkadaş ben bildiğiniz utangaç mütevazı bir insanım. lisede birine teklif etmiştim o da kabul etmişti. bana bir keresinde ben seninle konuşacaktım ama o kadar sert duruyorsun ki terslersin diye çekindim ve yanına gelemedim demişti. bir keresinde de kızların önünde giderken kızlar gülerek ve fısıldaşarak yakışıklı çocuk demişti. ve üç keresinde de benden 2 yaş küçük alt sınıflardan bir arkadaşın sınıfındaki bazı kızlar şu yakışıklı oğlanla bizi tanıştır demişlerdi. ve hatta bir keresinde de bir kız benim için taş mı demiş kaya mı onun gibi bir şey. len amaaan zaten ben beceremiyom bu sevgili işlerini, istemiyom da birader. zaten ritim bozukluğu var bende kalbim heycan götürmüyor.
