hayatında orjinal osmanlı kaynaklarını okumamış olanların "çamur at izi kalsın" diye yalanlamaya çalıştığı iddiadır. evliya çelebi seyahatnamesinde osmanlı padişahlarının "her birinin" 70 evliyaya denk mertebe ve kerametleri olduğunu defalarca tekrarlar. söz konusu inanış o sıralar halkın içinde yaygındı.
iddiaları yayanlar softalar ve sufilerdi. padişah softalara yakın durduysa softalar, sufilere yakın durduysa sufiler, iki tarafı da idare edebildiyse iki tarafça da evliya ilan edilirdi. softalar "keramet" meselesinden esasında pek hoşlanmasalar da özellikle kendilerini paraya boğup, sözlerini aydın eden 2. beyazıd gibi padişahları yere göğe koyamazlardı. softaların pek geçinemediği sufiler ise zaten hep keramet icat etme derdindeydi.
tabi osmanlı padişahlarının çoğunun yaptığı zulümler, kardeş katilleri filan bazı arkadaşları şaşırtıyor. "bunca zulmeden nasıl evliyadan sayılsın?" hesabı... o dönemin osmanlı "aydınları"nın tutumu şöyleydi: evliyadan saydıkları bir padişahın bir zulmünü aktaracakları zaman, hemen bir başkasını sorumlu tutarlardı. padişah ya şu vezirin, ya bu muhasibin kışkırtmasıyla, iftirasıyla yapmıştır yapacağını...
