bazen sadece izlemek zorunda kalmam. hatta ağlayamamak zorunda kalmam. ağlayamamak insan psikolojisinin çöküşü demek. o zor durumların içinde bile elimin ayağımın titrememesi, soğukkanlılığımı koruyabilmem. küçücük veletken aklımın nelere erip O'nu nelerden kurtardığımı hatırladıkça içim burkuluyor. nesi iyiydi ki çocukluğumun. ne zaman hatırlasam içim burkuluyor işte. çocukluk denince aklıma atarim gelmiyor kedim gelmiyor oyunlarım gelmiyor, aklıma bu burukluklar geliyor. intikam hırsıyla doluyor içim.
