Dylan Thomasın 1951 yılında, ölmek üzere olan babasına yazdığı, ölümü kabullenmemek ve savaşmak gerektiğini anlatan poets.org sitesinde halen en popüler şiir olan Do not go gentle into that good night şiirinin orijinali ve çeviri denemesi : (INTERSTELLAR'DAKi MICHAEL CAINE YORUMU ÖNERiLiR)
gel, gitme usulca iyi geceye,
yaşlılık tutuşup çıldırsın gün kavuşurken
bağır, bağır öfkeyle ışığın tükenişine
akıllı adamlar, bilseler de karanlığın gerçek olduğunu kendi sonlarında
çünkü onların sözleri sönük kalmıştır, çatallaşıp göğü yaran şimşeğe nazaran
usulca gitmezler geceye, savaşmadan boyun eğmezler
iyi adamlar, yeşil bir koyda, görkemli ve ışıltılı son dalga ile ağlayan
küçük, kırılgan, narin kahramanlıklarının dans edebildiği
öfke duyar, öfkelenir aydınlığın ölümüne karşı
çılgın adamlar, firar eden güneşi yakalayan ve seslendiren
ve onu hayat yolunda üzdüklerini öğrenen, ki çok geçtir
usulca gitmezler geceye, savaşmadan boyun eğmezler
ciddi adamlar, ölümün yakınında, kör eden bir görüş ile gören
ki kör gözler parlayabilir göktaşları gibi ve neşeli olabilir
öfke duyar, öfkelenir aydınlığın ölümüne karşı
ve sen, babam, orada hüzünlü zirvede,
lanetle, kutsa, şimdi beni kızgın gözyaşlarıyla, yalvarırım
usulca gitme geceye, savaşmadan boyun eğme
öfke duy, öfkelen aydınlığın ölümüne karşı.
