canim turkiyemin sinirlari icerisinde gayet normal karsilanacak durumdur. kafiye tutturmak icin anlam sinirlarinin uclarinda dolasan sozumona sanatcilarimizin icra ettigi sarkilardir genelde. yahut populer olmak adina sanati kullanmak isteyen hede hödeler. yada anlam butunlugu bulamadigim manasiz surekli tekrar eden garip gariban bu ne len ulen dedirten eserlerdir. soyle bir kac ornek verecek olursak karsimiza sertab ablamiz cikiyor;
oylede guzel
boylede guzel
oylede guzel
boylede guzel?
erroreroroerororororeeo
yani nakarat bu da bize ne ogutlemek istiyor acaba?
sonra hadise ablamiz ne yapmis bir bakalim
nerdesin askim
burdayim askim
yabma yav !?
mesela celik abimize bakiyoruz adam en azindan sorguluyor sitem ediyor;
ah cici kiz cicili bicili altili yedili sak sak giyinince sen kendini bisey mi sandin?
(cok severim)
neyse bakiyoruz hande yener ablamiz netmis? elbet onunda bir sozu vardir bu konuda.
olma mi? der ve yapistirir;
naber?
gelmedi senden bi haber?
merak ettik?
bu ne simdi? annemin sozlerini dizip yazmis bana sarki diye yutturuyor. yemezler gulum.
neyse efenim sonucta dilimize dolanmistir bu sarkilar ve inkar edemeyiz muzigin ritmine kaptiririz kendimizi ve emmoglunun dugununde evli mutlu cocuklu diye ciglik etarken buluruz kendimizi. fazla seyapmamak lazimdir.
ama bir yandan su sozlere bakip da sitem etmemek elde degildir.
bu askin nushasi ruzgarlarda asli bende kalacak...
guzel bir sarkiya benzer ask, ama kolaymidir bir sarki yaratmak?
ve daha niceleri. . .
hani onlar sarkiya bunlar ne ?
onlar sanatsa bunlar ne ?
neyse
evleri var yol basinda aman benleri var sol kasinda
salvari topla da gel.
