dilde sadeleşmeye daha çocukken kıl olurdum. ortaokulda türkçe hocamla atışmıştım... sınıfta bırakıyordu az kalsın...
mütecehhiz kelimesini donanımlı sözcüğü karşılamaz hiçbir zaman. kelimelerin sonuna -li, lı getirerek zaten varolanı olmayan uyduruk bir kelime ile ikame etmenin (bak bu ikame için de düzgün karşılık yok) iyi sonuçlar vermeyeceğini hep iddia ettim bundan sonra da fikrimin değişeceğini sanmıyorum...
ve fakat...
burda "osmanlıcayu gatlettüleğğğ cohil golduk" diye zırıldayan gübre yığınlarını da çok ciddiye alamıyorum...
yavşağın dedesi sanki osmanlı ulemasıydı, yedi ceddi osmanlıca kitap yazıyordu da ikballerine mani oldular.
böyle çok sığır var. yeni türedi bunlar. bilgiyi geçtik görgüden bile yoksun olduklarından kendilerine emin oktay tarihinden aristokrasi devşirmek için anlamadıkları konularda abuk subuk laflar ediyorlar.
yarın latin alfabesini iptal edip, osmanlıca yazıp çizmeye başlasak 50 sene meramlarını anlatacak kadar okuma yazma öğrenemezler. kültür devrimi (harf devrimi bunun sadece bir parçasıdır) olmayaydı sığır 150 sene köyündeki tezekle haşır neşir olacak burda gelmiş harf devrimine felan sallıyor...
osmanlıca orta karar bir mektup yazabilmen için 3 yazı dilinin gramerini biliyor olman lazım. kolay iş değildir. ayrıca fonetiği oldukça karmaşıktır. 3 tane "h" harfi vardır ki bunlar kullanıldığı yere göre "e" sesini de karşılayabilir, k harfine karşılık gayın var, kaf var kef var... anadolu sığırı kaime sesini çıkaramaz gayme der kaldı ki yazacak osmanlıca olarak... olacak iş değil.
burda "osmanlucamuzu elimizden aldüler" diye zırlaşan böceklerin dedeleri dersaadete geldiğinde tramvaya binebilsinler diye tabelalara resimler çizilmişti. osmanlıca, fransızca, rumca ve ermenice olarak 4 dilde yazılı tramvay tabelasını okuyamayan dürrükler için galata kulesi, vapur iskelesi resimleri çizilmişti tabelalara.
işi güç vesile oldu bir ingiliz aristokratı ile tanışma fırsatım oldu 12-13 yıl önce. öyle suyunun suyundan değil birinci dereceden "lord" ünvanı vardı herifin. kendisine bir ferman gösterdiğimde kaligrafiye, tuğraya ayrı ayrı hayran olmuştu. uzun uzun inceledikten sonra "okuma ve yazma ayaktakımına verilmemesi gereken bir ayrıcalıktı" demişti. çok da haksız sayılmaz. nüfusun yüzde 3-5'i gereçkten okur - yazar nasılsa. geri kalanı tabela okur yazarı.
gelsin şu osmanlıca geri...
osmanlının sümüğünü silmediği yoz pezevenklerin sağda solda "ecdad" (başka da bi laf bilmezler) diye saçmalamalarından kurtulalım. devlet dairesine bir dilekçe yazdırmak için okumuş yazmış insanlara köpeklensinler, çiftçilik yada hamallıktan başka gelecekleri olmasın...
eskiden bu ülkede tahsil görmüş insanın bir kıymeti vardı. herkesi okutacaz diye seviyeyi çok düşürdük.
yeminle gelsin şu osmanlı alfabesi geri...
bu 20 sene öncesine kadar 77 ceddi şehir görmemiş köylü kömeleğin çakma osmanlıcılığından kurtulalım...
