bugüne kadar buraya sürekli irite edici entry'ler girerdim. yok o camı açamayan erkek gitsin anasının yanında örgü örsün yok sabah müge anlı falan izlesin tarzında. belki de ılık bile demiş olabilirim. duygularım hala aynı idi, ta ki bugün o otobüse binene dek. klasik cam kenarındaki yerime geçmişim. hem gelen hatunlarla hem de duraktaki seksi ablalarla irtibatım had safhada. arkadan bir el omzuma dokundu. arkada onlarca insanla aynı havayı solumaktan gına gelmiş bir abla, şu camı açar mısın diye feryat ediyordu. artık oksijen eksikliğinden olsa gerek karbondioksit solumaktan sersemleme noktasına geldiği çok açıktı. usulca yanımdaki cama uzandım, ve elimi o lanet kapağa attım. ilk denememde başarısız olmuştum. içimden güldüm, iett tanrılarının bana şaka yaptığı belliydi. ama iki, üç, dört oldu. hala açılmıyor amk camı. o sırada kaptanın aynada piç gülüşüne tanık oldum. sürgü çekmiş meğerse pezeveng. ama bunu millete anlatamazdım. açamadım dedim ve yerime oturdum. sabahtan beri kesiştiğim hatun, artık bana acıyarak bakıyordu. yerimi ele geçirmek isteyen yaşlılar ise tamam sen otur amk vitaminsizi der gibi bakıyordu. aşağılanmış ve gerçekten eziklenmiştim. bir daha cam açmamaya yemin ettim.
