Çoğu insana göre cins cins, diğer çoğu insana göre ise sadece ikiye ayrılan türü mevcuttur.
ilkinde belirttiğim kişinin herhangi bir nedenden dolayı, diğer kişinin sahip olduklarından ötürü o kişiyi sevme, o kişiye bağlanma olayı ile gerçekleşir. Bu adama göre bu özelliklere sahip insan iyidir. Ancak bu özellikler kişinin doğuştan sahip olduğu şeyler ise (din,dil,ırk...) bu kişiyi seven insan boş insandır.
ikinci durumda belirttiğim insan tanesi ise, kişiyi ikiye ayırır: (ortadan *)
1-iyi insan.
2- kötü insan.
Evet bu kadar basit bir genelleme yapar. Basit ve doğru bir karar verme biçimidir.
Ancak bunu yapmak için, ön yargılardan Arınmış, Hümanist bir kişiliğe ihtiyaç vardır. Bu insanlar, kişinin ne olduğuna, kim olduğuna, neci olduğuna, ne olacağına bakmazlar. Kişiliği iyiyse ve ona sempati duyabiliyorsa, o kişiyle empati kurarak konuşabiliyorsa o kişi, diğerine göre iyi insandır. Bunları yapamıyorsa kötüdür.
insan, acizdir. Ve bencildir de. Anne bile çocuğunu severken çocuğunu kullanır. Çünkü bebek annesini sevmiyordur. Memesini seviyordur. Ancak anne zorla onu kendine benimsetir, çünkü bebeğin sevgisine annenin de hormonal olarak ihtiyacı vardır. Öyle değil mi?
Ya da bebekler. Onlar dıştan gelen etkilere karşı neden ağlasın ki? Acıktığında, altını ıslattığında, Gazı olduğunda neden ağlasın? Nedeni basittir. Bebek ağlar, anne susturmak için ağzına meme verir. Bebek ağlar, anne altını değiştirir. Bebek ağlar, anne sırtına küçük vuruşlar yaparak bebeği tatmin eder. Dolayısıyla bebek, ağladığında ihtiyaçlarının karşıladığını öğrenir. Böylelikle hayatta kalmayı da, öğrenmeyi de öğrenir insan.
