terkedilmiş, aşağılanmış, kendini çaresizliğin en dibinde hisseden ağlamaklı bir insanın hisleri gibi acı verici hislerle dolup taşmış emektar silgidir.farklı farklı duyguların acımasız hücumlarına hedef olmuş bu silgi ne düşünür, ya da örneğin üzülür mü kendine biçilen bu rol yüzünden hiç kimse düşünmez.
hangi silgi istemez çantanın en nadide köşesinde taşınan kalemliklerde bulunan o buram buram kokan çam sabunu büyüklüğündeki pelikan silgilerden olmayı?hangi silgi istemez temiz temiz, eğilip bükülmeden ter temiz yapmayı sonradan ana avrat küfür edecek şerefsizin yanlışlarını?hangi silgi istemez allah aşkına?
ama ona sorulmamıştır.bu konuda ne düşündüğünü hiç kimse merak etmez uçlu kalemin arkasındaki silginin.dedik ya, o ; uçlu kalemin arkasındaki şerefsiz silgidir.denize düşen yılana sarılır derler hep.o yılan bile değildir kimine göre, ne acı...!
bütün bu aşağılamalar bir tarafa, kapağıyla, yareniyle dalga geçilmesi bir tarafa; en acı olanı da yanlışları düzeltmek için eğile büküle kendini tüketmesi bile tatmin etmemiştir insanları.
başkasının yanlışlarını düzeltmek için kendini tüketmek.eridiğini, bittiğini bile bile vermek ömrünün yarısını fedakarca...!
