eğer eşitlikten bahsedilen bir ülkedeysek, mizah dergilerinde malzeme olarak kullanılan isimler önemli ya da önemsiz, ünlü ya da ünsüz hiç farketmez her şekilde espri konusu yapılabilir. yoksa mizah yaparken tabiri caizse taşaklı olanlar her zaman takım elbise ile mi çizilmeli? leman dergisini leman yapan bu korkusuzlugu ve cesaretidir. alışılmış değil, alışagelmemiş olmak önemlidir. farkını koymaktır arada bir. leman olmasa, penguen olmasa ya da diğer dergiler olmasa senin sesini kim duyuracak ey fani? var mı bildiğin bu şekilde cesaret gösterip, bazı perde arkasındaki yaşananları gün yüzüne cıkaran basın organı? * o nu çizen kişi, zaten herşeyi göz önünde bulundurarak, basmış ve sürmüş piyasaya bu dergiyi sana mı kalmış acık ya da kapalı kalması derginin? dergi kapandıgında, bir yerlerde dönen dalkavukluklar sonamı erecek sanıyorsun? herşey bitecek mi? sana ampul amblemli madalya mı takacaklar? netice itibarıyle ülkemizde özgürlük denen bir kavram var ve kims ekimseye zorla dergi satmıyor, hoşuna gitmeyen bir kapaga sahip dergiyi almazsın olur biter. leman almazsın keman alırsın çalar durursun tellerini koparmadan.
