Islam medeniyetinin en yüksek temsilcisi sayılabilecek Osmanlı'da dahi orduda sıklıkla rastlanılan durum.
Şöyle ki yeniçerilerin çoğu kollarına, omuzlarına, göğüslerine veya sırtlarına (vücudun belden yukarı bir kısmına) bağlı bulundukları ortanın(birliğin) sembolünü işlerlerdi.
Bu semboller artistik veya kültürel bir anlam taşımaktan öte savaş meydanında ölen askerlerin hangi birliğe ait olduğunu dolayısıyla kimlik tespitinin sağlanmasını kolaylaştıran işaretlerdi.
