doğu kültürlerinde sıkça karşılaşılan bir durum. oran doğuya gittikçe katlanarak artar. bu arada bahsedilen ülkenin doğusu değil, uzakdoğuya kadar uzanan topraklar.
biz 7 yaşında gireriz yarışa, çinliler 3 yaşında. hep birilerini geçmemiz gerektiği dikte edilir bizlere. ahmet beyin oğlu kasımın ilk haftası okumaya geçmiş bizimki daha hecelerdeyle başlar, ayşe hanımın kızı bilmem kaç net yapmış sen niye yapamıyorsunla devam eder.
yani sürekli çalışmak daha küçücük yaşlarda başlar. aman hanım çocuğu keman kursuna filan göndermeyelim, aklı bulanır şarkıcı olmaya kalkar. aman oğlum bu sene sınava gireceksin bırak halı saha maçını "futbol" kelimesini çıkar lugattan .
böyle yetişen nesil büyüyünce tek derdi çalışmak ve kendisinden sonraki nesile daha iyi bir yaşam hazırlamak olur. alışageldiği üzere kendine vakit ayırmak kavramı yoktur bu insanın.
herkes kölesi olduğu bu sistemden şikayetçidir ama hayatını idame ettirmek için azarı pazarı dinlemez, gece gündüz demez çalışmaya devam eder.
