beni çok müteessir eden durum.
Bu günün gençleri yarının yaşlıları olacaklardır bundan hiç şüphe yok. Gelecekte onlar ayakta kala kalacaklardır.
Kimse yaptığını çekmeden ölmez bu dünyada.
Yıllar önce üniversi de otobüsün de gidiyorum derse. Otobüsün ön tarafında teyzenin biri ayakta bekliyor yaşlı bayağı huzurevinde kalıyordu. Bak ciddi söylüyorum yaşlı teyze tam olarak ayakta 5 km yol gitti ben de arka taraflardayım imkanım yok yani.
En son insan bindi indi derken ben biraz öne oturdum o da az arkaya geldi lakin aramızda yine mesafe çok ve otobüs kalabalık az daha gittikten sonra neyse teyze ile ayni yere geldik. Ben hemen kalktım yer verdim. Ineceği yere geldik sayılırdı. Teyze teşekkür etti ve bağırarak sağol olum dedi bu başımda ayakta ve elime poşetler ile mu kadar yok geldim. Kimse yer vermedi. Allah dedi biz yaşlıları sizin elinize düşürmesin. Siz bi de okumuş insansınız.
Dedi dedi dedi ve indi otobüsten.
Herkes de bir şaşkınlık.
Laf adresini anında buldu zaten.
Hakikaten memleket bu gençlere kalır ise yandık.
Atam yalnış ellere emanet etmiş vatanı.
Kemiklerini sızlattırmayağız ben ve arkadaşlarım.
