sana karşı hislerim hiç değişmediği için geçen yıl gururuma yenik düşüp sildiğim yazıyı kopyalıyorum buraya. hiçbir şey değişmedi zira bende sana karşı.
"bugün, 2 yıl falan geçti seni ilk gördüğüm zamandan.
sınıfının önünden geçerken hayatımda gördüğüm en güzel kız diye iç geçirdiğim, yutkunamadığım andan beri, 2 yıl falan geçti.
her duyguyu çözdüğüm günlerde hala çözemediğim bir kalp ağrısını bana yaşattığın o günden aslında çok da uzakta değil hafızam. hatırlıyorum her anımızı, olmayan anlarımızı.
en çok da değişimimi hatırlıyorum. beni bencilliğimden alıp kendini düşünemeyen biri haline getirdiğini, diğer kızları unutmamı sağladığını, beni kötüden iyiye dönüştürdüğünü hatırlıyorum. sonra daha kötü hale getirdiğini... her şeyi hatırlıyorum. unutamıyorum. unutmak da istemiyor zaten kalbim. o kadar köhne, mahfuz anının arasında en safları hep senin oldukların.
en saf anılarım, umutlarım, hayallerim sana sahip. zihnimden silinmene engel oluyor, kalbime işledikçe işliyorlar aşkını. yalnız şekil değiştiriyor. hep oralarda bir yerlerde duruyor. nefrete dönüyor, ama bitmiyor.
bu yıl, yine nefret ettim kasımdan. geçen yıl ilişkimi bu ay bitirmiştim, senin yüzünden. bu yıl, yine bitirdim. biraz da diğerlerinden dolayı nefret ediyorum senden. diğerlerine "seni seviyorum" diyemediğim için, değer verdiğim bir kızı üzdüğüm için. bu aydan nefret ediyorum, çünkü seni seviyorum.
kasımda aşk başkadır, benim için ise çok başka. kasımda sen doğdun.
hayallerimin yalnız yansıması olsan da yakamozun gitmedi bir türlü kalbimden.
ne kadar sevmesen de beni, doğum günün kutlu olsun."
