deprem sonrası çoğu bina kolonlarının 5-10 cm ayrıldığını ve bir süre sonra sıvanarak kapatıldığını bizzat görmek.
Eder fiyatın üçte biri hatta dörtte biri fiyatına bir sürü evin satılığa çıkması, bir süre hiçbirinin satılamaması.
O dönem ancak orta halli sıfır bir araba alabilecek para varken az bir kredi ile Ataköy den ev alsak mı acaba diyen annem ve ona şiddetle karşı çıkan evlatlar (biri benim).
bir süre daha sonra tüm evlerin patır patır satılması, şaşkın şaşkın izleyip, lan ne saflar var bu evleri alıyorlar diye düşünmek.
birkaç yıl sonra ev fiyatlarının eskisinden bile pahalı hale gelmesi.
acaba alsamıydık diye iç geçirmeler, yok ya sonra satıp vebale mi girseydik diye züğürt tesellisi, başka fırsatlar da çıkar elbet diye umut ve hayal dünyasına dalmak.
not: allah bir daha öyle bir deprem yaşatmasın, varsın böyle fırsatlar bir daha çıkmasın.
