Hala geceleri onunla mesajlasmalarimizi okuyorum. Hala hayallerim sadece ona endeksli. Hala tek düşündügüm istedigim o. Gelse bile olmayacagini yapamayacağımi biliyorum ama yinede sadece o. Aklimda canlanip duran anilar. Sacma sapan gülümsemeler. Ve sonrasinda acı. Gözlerimdeki yanma. Boğazın dügümlenmesi. Sevgili sözluk yazarlari bana bi akıl verin lütfen. Tmam illa unutayim demiyorum ama sadece bu psikolojiden cikayim ya. Baska hic bsi degil.
