hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları

entry881 galeri
    452.
  1. ilkokul dört ya da beşinci sınıftayım. Sınıfta bir kız var yanığım ben buna. Böyle sarı saç mavi göz pembe çantalı falan. Her sabah bugün konuşcam diye geliyorum okula ama tık yok utanıyorum. Bir gün iyice gaza getirdim kendimi gittim yanına. Merhaba merhabadan sonra nereye gidiyorsun dedim kantine dedi. iyi hadi beraber gidelim deyip yol aldık kantine ama nasıl bir kalabalık. Herkes o teneffüste acıkmış amk. Kız 'ya çok kişi var sen alabilir misin tostu ?' dedi. Durur muyum ben de 'tabi alırım' dedim.(delikanlı adamız) Neyse işte girdim sıraya araya kaynamaya çalışıyorum. O anda geldi aklıma elimi cebime attım 1 milyonum var. Tost ise kaşarlı karışık fark etmeden 1.5 milyon. Ne yapcam diye kara kara düşünüyorum o sırada borç alabileceğim biri de yok. Baktım olacak gibi değil çıktım sıradan hızlıca kızın yanına gittim. 'Ya çok sıra var gelecek teneffüs alırız'' deyip sınıfa kadar götürdüm. Gelecek teneffüse kadar milletten 500 bin bulmaya çalışıyorum ama herkes fakir kimsede yok amk.(ya da var da vermedi şerefsizler) Bütün ders ne yapcam diye düşündüm ama yok abi çaresi. Gururuma yediremedim teneffüs zili çalmadan çantamı toparladım ışık hızında çıktım sınıftan eve gidip ağladım. Neden 500 binim daha yok neden yarime tost alamıyorum diye...
    5 ...