7.
Kürtçede Takılar (2) yani (1: #25645379)'in devamı $öyledir:
Açık heceyle sona eren bir sözcük söz konusu olduğunda eklenen takı;
a) bir bağlantı ünsüzü araya girerek son heceyle takıyı kaynaştırır ya da;
b) son ünlü ile birleşip büzüşür.
1) a ünlüsüyle sona eren sözcükler: bağlantı ünsüzü -y dir. Takılar son ünlüyle birleşip büzüşebilir de.
-alı eril sözcükler; zava (damat), çiya (dağ), bira (erkek) kardeş, peya (adam), ga (öküz), ra (kök), ba (rüzgar)
http://2.bp.blogspot.com/.../IHXf4R7ml4c/s1600/tb.jpg
-alı dişil sözcükler; çira (lamba), ka (saman), ta (humma, sıtma)
http://3.bp.blogspot.com/...Y/mVUzgjBtq-0/s1600/1.jpg
2) e ile biten sözcükler: bağlantı ünsüzü ydir. Büzüşebilir de.
-eli eril sözcükler; pale (orakçı), yekane (yegane), perçe (parça), bexçe (bahçe), çelte (valiz), gewende (köçek, davul zurnacı, çingene)
http://3.bp.blogspot.com/...g/JvuBNaw0OJw/s1600/2.jpg
-eli dişil sözcükler; perde (perde), mase (masa), cade (cadde), merge (salça), hevêrke (bölge), gore (çorap)
http://2.bp.blogspot.com/...o/wgIaU8Wl2Qg/s1600/3.jpg
3) ê ile biten sözcükler; -y ile bağlanırlar, fakat son ênin yerini e (bazı ağızlarda i) alır.-
êli eril sözcükler; malxwê (ev sahibi, mülk sahibi, koca), ketxwê (köy muhtarı), pê (ayak)
http://3.bp.blogspot.com/...w/yWCBI3H1kfQ/s1600/4.jpg
-êli dişil sözcükler: dê (ana), rê (yol), xwê (tuz)
http://1.bp.blogspot.com/...4/2qMqSjCeNsI/s1600/5.jpg
4) î ile biten sözcükler: -y ile bağlanır, son hecedeki î => -iye dönüşür. Sadece belgisiz takılı hallerinde büzülme vardır.
-îli eril sözcükler: rêwî (yolcu), tî (kocanın kardeşi), rovî (tilki), serî (baş), derî (kapı), xanî (ev)
http://1.bp.blogspot.com/...A/gFqtqtFJpv0/s1600/6.jpg
-îli dişil sözcükler: kebanî (ev kadını), rî (sakal), mêranî (cesaret), xizanî (fakirlik), dewlemendî (zenginlik)
http://4.bp.blogspot.com/...I/ZrtVLEPXXiw/s1600/7.jpg
http://4.bp.blogspot.com/...I/ZrtVLEPXXiw/s1600/7.jpg
5) û ile biten sözcükler: bağlantı -w ile sağlanır, ve -ûnun yerine i geçer. Ama, bazı bölgelerde wnun yerine y kullanılır ve ûda değişiklik olmaz. Belgisizlik takısıyla büzülmüş hali vardır.
-ûlu eril sözcükler: rû (yüz, çehre), dû (duman), gû (dışkı), mû (saç, kıl)
http://4.bp.blogspot.com/...Q/KotI-QYFtvU/s1600/8.jpg
-ûlu dişil sözcükler; xwesû (kaynana), berû (meşe palamudu), tû (dut)
http://1.bp.blogspot.com/...Y/Gj4wLpinxfU/s1600/9.jpg
6) o ile biten sözcükler: bağlantı w ile (bazı bölgelerde y ile) sağlanır.
-olu eril sözcükler: zaro (çocuk), çilo (ölü yapraklar), ço (değnek), stro (boynuz), ro (dere), sto (boyun).
http://2.bp.blogspot.com/.../IuH3iLA5p5E/s1600/10.jpg
-olu dişil sözcükler: serşo (banyo), co (ark, kanal)
http://3.bp.blogspot.com/.../44CI3pR7blA/s1600/11.jpg
**Bu yazı tamamiyle Mîr Celadet Elî Bedirxanın kitabından alınmıştır.