apayrı bir keyiftir. hiç kimse yokken hiçbir ses yokken. bir karanlığa dalarak ufuktaki ışıkları seyrederken bir efkarla içe çekilir o duman. tüm dertleri üflemek istercesine havaya sonsuzluğa karşı bir iç çekilir sonrasında uçar gider duman. ama ne dertler biter ne sonsuzluğa kavuşulur. hiçbir şeye kavuşulmaz belki, ama o duygu da hiçbir şeye değişilmez.
