hiç izlemeyenler için konunun gelişimi hakkında bilgi verip, hiç izlememiş, fikir sahibi edinilmemiş olmanın zevkini kaçırmak istemediğimden şu kadarını söyleyebilirim. dünyadaki tüm babalar walter white gibi olabilmeli. ben hep walter white karakterinin her şeye göğüs geren, tüm ipleri kopartıp sırf ailesi için her şeyi yapabilecek konuma gelmiş olmasına hayran oldum. zaten böyle babalar ancak filmlerde kurgular da olur ya.
ayrıca şunu da belirtmeden geçmeyeyim, jessie pinkman denen o duygusal piçe fena halde uyuz oldum. o duygusallığı defalarca whıte'ın önüne set çekti. hayat mücadelesinde duygusallığa yer var mı?
