önceden bende buna inanmazdım bir insan babasından nasıl nefret eder derdim ama 20,yaşında ergenlığı atlatmış delikanlı çağında sana yaşatıkları belki nefret değil ama içinde öfke oluşturur,bir baba sürekli evladının hatasını yüzüne vuruyorsa sadece maddi anlamda babalık yapıp demediğini bırakmadığı zamanlar insanda derin yaralar bırakıyor düşünsenize babanıza benim yaptığım hiç mi iyi bir şey yok dediğiniz zaman yok diye cevap verince dünyanızın yıkıldığını yada açıktan lise bitirdiğiniz için buna ayıp diyen bir babanız oldu mu sizin hiç benim oldu hiç aferin demedi bana övmedi hep kötüledi içkim,sigaram yoktur ama ben kötüsündür yaşadığınız mı hiç bu duyguyu kıçı kırık bir dershaneyi bile değiştirmek istediğiniz de bırak okumayı adam bile olmayacağınızı duymak yada benden bir şey bekleme okutmayacağım demek derin yaralar bırakıyor.ve en acısı sözlük size güvenmemesi nefret etmenizi sağlıyor ama bende ki nefret değil sadece öfke sözlük çünkü nefret edersem bir daha babam var diyemem.
