aşk acısı çektikten sonra doğal olarak yapılandır.. mesela cok seversiniz önce birini, çok ama..görmezsiniz onun aslında yalan olduğunu, farkedemezsiniz. aşıksınızdır ya, kördür gözleriniz..güvenirsiniz, süphe etmezsiniz, sonunu düsünmezsiniz..işte bu düşünmediğiniz son, beklemediğiniz bi anda çalıverir kapınızı..şaşırırsınız napıcağınızı, kendinize kızarsınız neden anlamadım diye...hala o vardır ya aklınızda, cıkarıp atmak istersiniz beyninizi, kalbinizi...iste o an aşka olan inancınızı kaybedersiniz..bi daha aşık olmıycam dersiniz, kimseye güvenmezsiniz.. ama tabiki herşey gibi bu da geçer.. bi süre sonra başkası girdiğinde hayatınıza, ilk önce kaçmaya çalışsanız da başaramazsınız..uğraşsanız da olmaz..zira aşktan kaçılmaz...*
