komik olmasın, komik dizi tutmaz pek bizim memleketimizde. sanki yeteri kadar derdimiz, sıkıntımız yokmuş gibi başkalarının acılarını da izlemeyi severiz biz. he, illa ki komik yapacaksan da abuk subuk konuşan, şive komikliği yapan üç beş şaklaban koy, namın yürüsün.
güzel bir kadın koy diziye. bu olmazsa olmazdır. bu kadın güzel olduğu kadar iyi olsun, sabah yataktan full makyajla kalksın, inandırıcı(!) olur. bu kadının ağa bir sevgilisi olsun. ağa dizisi baydı diyorsan büyük bir iş adamı olsun sevgilisi. babasının holdingine konmuş olsun.
kız mümkünse gecekondu semtinde yaşasın ve hasta bir kardeşi ya da annesi olsun. babası o daha bebekken ölmüş olsun. acıma duygusu diziye bağlılığı arttıracaktır.
üç beş bölüm sonra babasının ölmemiş olduğunu anlasın, babası çıkagelsin birden. annesi ondan kaçtığını saklamış olsun babasının. diziye renk gelir.
kızın birden çat kapı çıkagelen babası zengin olsun. kız önce parayı reddetsin, sonra buna aşık zengin çocuk bunu ailesinin oyununa gelip terketsin. kız da çocuktan intikam almak için parayı kabul etsin. sonra esasoğlanın holdingi dara düşsün, kız da bassın parayı alsın holdingi. millet sever böyle ilahi adalet olaylarını.
on bölümde bir ya başrol oyuncusu değişsin ya da diziye yeni başrol oyuncuları eklensin. çeşitlilik iyidir, izleyici diziyi biri için izlemezse öbürü için mutlaka izler.
bir de dizide arada bir sosyal mesaj verilsin. küresel ısınmadan, çocukların yatmadan önce dişlerini fırçalamasına kadar geniş bir perspektifi olsun bu mesajların.
arada bir başrol oyuncuları trafik kazası geçirsin, vurulsun, komaya girsin, hiç olmadı kaçırılsın. action iyidir.
bir de dizi magazin programlarına çıksın. dizide olaylar gerçekmiş gibi orda çözülmeye çalışılsın. ünlülere mikrafon uzatılıp dizinin karakteri siz olsaydınız hede durumunda napardınız deiye sorulup saçmalatılsın.
dizinin oyuncuları pazar programlarına röportaj versin. "dizide büyük süprizler olacak, dengeler yerinden oynayacak" vs. desin.
