küçükken pedallı dört tekerli f1 arabam vardı. çok severdim bigün karşodan karşıya geçiyorum bi baktım annem beni görür görmez bastı çığlığı o çığlığı basınca ben olduğum yerde durdum. durmamla beraber taksinin önümden geçmesi bir oldu. çocukluk işte. annem de tuttu taksiciyle takıştı bi dünya sonra arabayı çöpe attı beni de elimden tuttuğu gibi eve götürdü. dedim ya çocukluk işte annem elimden tutmuş çekiştire çekiştire eve götürürken benim gözüm o an çöpte duran favori oyuncağımdan ayrılmıyordu.. bak yine efkarlandım. özlüyorum o masum çocuksu duyguları.
