samimi bir dindardi atam. 5 vakit namazını cemaatle kılardi. Hatta 1924 yilinin temmuz ayında ülkede aşırı sıcaklar vardi, millet kurakliktan kırılıyordu neredeyse, bunun uzerine dini bütün ileri görüşlü atam devlet baskanina yakışır şekilde yağmur duasina çıkılmasına karar verdi. Ve arkasına toplanan cemaatle bugünkü atamizn kabri saadetlerinin de bulunduğu anittepeye gelindi. zamanin diyanet reisi " ey cemaati muslimin, içinizde ömrüce ikindinin sunnetini hiç aksatmamis olan var mi, zira yagmur duasini ancak o yapabilir" diye seslendi, imam efendi de dahil kimse öne çıkmadı, bunun üzerine atam "ben" dedi, "ben yaparim..." çünkü atam ikindinin sunnetini buluga erdikten sonra hiç terketmemisti. Bunun üzerine atam mubarek ellerini kaldirarak mevlaya duada bulundu ve daha ellerini indirmeden şakır şakır yagmur yagdi. Iste bu ibretlik hadise atama dinsiz diye yobazlara kapak olsun...
Ayrica bir de keramet gosterdi, vefatindan 15 sene sonra bulundugu yere defnedilecegini bildirdi. Iste benim atam bu....sizi yobazlar sizi...
