atatürk'e laf sokmak için başka nedenler bulamayan, ayıbı yatak odasında, içki sofrasında arayan ergen ya da ergenlik sendromunu atlatamamış orta yaşlı amcaların dillerine doladığı geyik. bu şahıslar öylesine yüzsüzdür ki zayıf durumda oldukları bir ortamda senin dinin sana, benim dinim bana lafının arkasına sığınırken, çoğunluk olduklarını hissettikleri an yobazlıklarını son zerresine kadar hissettirmekten çekinmez, o anda senin dinin benim dinim kalmaz. onlar ne dediyse odur.
mesela allah'a, ahirete inandıklarını iddia ederler ama kimin cehenneme, kimin cennete gideceğine kendileri karar verirler.
not: biz atatürk'ü içiyor ya da içmiyordu diye değil fikirleri, karizması nedeniyle seviyoruz. sen yarın 1litre içiyormuş desen de birşey değişmeyecek. başka kapıya.
edit: arttırıyorum 2 litre içse de sevgimiz eksilmez.
