büyüdükçe anlam değiştiren, bizimle ve yaşadığımız hayatın koşullarıyla biçimlenen bir olgu. ilk okul aşkımız vardır mesela, mektuplar yazılır, birlikte öğle yemekleri yenir, ufak çocuk kıza çikolata armağan eder bu bir aşktır. sonra lisede aşık olunur, kantinde yenen yemekler yerini cafelerde buluşmaya bırakır. sahilde elele yürünür, ıslanılır, sevdiği kızın okulunun duvarına "seni seviyorum" yazar çocuk, bu da aşktır. biraz daha büyüyünce dokunmayı ister ten, öpüşmeyi... geceleri birlikte geçirmeyi, nefessiz kalmayı... bunun adını da aşk koyarız. ve her zaman ilkokulda çikolata ısmarlayan çocuk olmaz, yanımızda uyuyan kişi.. aşk bizimle birlite büyür, elimizde farklı anlamlara bürünür. sevişirken de büyük haz alır ama insan, hiçbir heyecan kantinde yemek yediğin ilk aşkın kadar mutluluk vermez sana. her yeni anlamda hayatına giren mutluluk ve aşk, bir öncekinin tadını unutturur...
