intihar cinayet ikilemini şiirleştiren şair ama insan...
Bu turunç likörü, bu bardak, bu da Mis sokağında
Bu sahiden başı dönmüş bir adam
Dünyadan mı dediniz, bir şey mi unuttunuz
Kadınsı bir omuzla asıldığı meydanda
Yakından konuşuyor, ölümü bilmiyorsunuz.
Girseniz gözlerinden Nervali bulursunuz
Bir de var kendisidir omuzları dışında
Pek yakından içiyor ölümüyle kusursuz
isterik bir çakıyla sevilmeye doyuyor
Çünkü hep başkasıdır onunla olduğumuz,
intihar mı dediniz, sakın cinayet olmasın
Bu tükenmiş kavgası, bu acı, bu nasıl bulduğumuz
Bir ucu Avrupada, bir ucu ortaçağda
Ki barış adına yetişir korkunçluğumuz
Kaldı ki söylüyoruz bak: indirin silâhları
Yani korkudan değil sizleri görmüyoruz.
