"ne oldum delisi olmamak lazım" derler bazen. kimisi ne oldum delisi dedikleri şeyden olurmuş. hastalık gibi bir şey olsa gerek. yayılır hızla.
"ne oldum değil ne olacağım" demeli...
"ne oldum değil ne oluyoruz" demeli...
"ne oldum değil, hooooppp n'oluyoz ulaannn" demeli!
işte şimdi dur orada. sen böyle hırslı bir bünyeye hoop deyip üstüne noluyoz dersen, üstüne de "ulan" ı yapıştırırsan "n'olacağım" diyemezsin. ölürsün. geleceğin biter. ölmesen bile eskiden ne olduğunu düşünürsün. o yüzden terbiyeli olmakta fayda var. hatta fayda yerine faide dersek daha terbiyeli oluruz.
ya biz ne olacağız? önceden neydik ki?
tarama ucu karikatür çizene,meme ucu da kestane çizene zevk verir *
ufukta var bir gemi bandırası belli değil, cebimde bir kimlik kartı bandrolü yapışık değil...
sümük kardeşliği vardı çocukken. soğukta her oynayanın sümükleri burun ve dudak arasında bir damga bırakırdı. mendil icad edildi bozuldu kardeşlik...
"sus seni çingeneye veririm" diyenler için çingene dostlarımız desinler ki "sus yoksa seni alırız". nere alıyonuz? lost'un others'ı mısınız ulan siz? haddinizi bilin.
hadi şarkı sözlerini yanlış anlayıp abudik gubidik sözler uydurursun da koskoca elvan abelygesse'ye sen nasıl "elvan abırızigeey" dersin? deli derler adama.
