Olumlu ve pozitif dusundugunde gelmeyen bisey.Yok oyle bisey.Etrafim kendini mutlu sanan ve asla mutlu olmayan tiplerle dolu.Rol yapiyorlar.Sonrada ben rol yapmadigim icin beni sucluyorlar.Oysa ben mutlulugun ne oldugunu cok iyi biliyorum.Ve tekrar mutlu olmaya calisiyorum.sonuc mu ??mutsuzluk.Hic ortasi olmadim ben .orta lamadim.oysa orta ideal olandir.Ben degilim.Sevdimmi cok sevdim.Sevmedimmi "geri"donemedim.Huznumude ,acilarimida mutluluguda aşkida nefretide dostluguda,arkadasligida hatta "evlat"ligida uçlarda yasarim."Ortalama" olamadim ben hic.beceremedim.Beceremiyorum.Boyle bocaliyorum iste .Rol yapamiyorum.Hele bu siralar cok beceriksizim.Cunku icim bu kadar mutsuzken.mutluymus gibi gorunecek gucum yok.Oysa ortalama olsam her sey duzelecek...
