O kadar çok şey var ki söylemek istediğim.
mesela sözlüğü çok seviyorum lan. sik sik başlıklar açan tipleri değil, has kadroyu. ne bileyim içim ısınıyor. onlar olmasa sözlük olmaz, bende olmam. onlar beni tanımaz bende onları. ama biyerlerde entry giren yolda görsem kim olduğu aklıma dahi gelmez, tanımam. üzerine alınan herkese sevgilerimi saygılarımı gönderiyorum üstadlar. sizin yolunuzda ilerleme çalışıyorum. belki itiraf başlığı açılmasaydı daha az severdim sözlüğü ama neyse. işte böyle be. bide benim ilişkilerim niyeyse hep sorunlu oluyo lan. öncekileri saymıyorum bile, en son sevgilim intihar etmeye kalktı. bende saatlerce konuştum vazgeçirmek için. sonra bana siktirgit diye bağırdı falan. sonra da jardin diye cafe var orda bulustuk herkesin içinde sikti belamı. çekti gitti. hesap bana kitlendi. ama olsun. seviyordum o kızı ya daha kısa bir süredir tanıyordum. ilginç yanı salak salak playstation oynarken dinlediğim müzikte ağladım lan. hala da içim buruk, resimlerine bakıp sigaraya abandım yine falan filan. hiç yapmam diyeceğim şeyler. oh bee. yazdim kurtuldum amk. birisi okuyacağından değil de biyerlerde yazmak söylemek bir rahatlattı ki anlatamam. neyse ağlama ritüellerime döneyim artık bende. bana uyku yok sabah 6 da koşu yapacam ama iyi uykular dilerim uyuyacak tüm organizmalara.
