Bu aksam saatlerinde South Kensington'a gitmek icin King's Cross'tan trene binerken gordum onu. Onumde duran vagonun acik kapisindan atlayip, binip gitmek varken acaip bir miknatis gibi cekti beni bulundugu yone ve kosarak onun bindigi vagona attim kendimi. Inanilmaz bir malzemeydi, yol boyunca aval aval etrafi seyretmekten sapikca
bir keyif alan benim gibi birisi icin.
Ben oturuyordum, o ayaktaydi. Trenin gidis yonune dogru, vagonun on kisminda ayakta duruyordu. Onu gordugum andan itibaren gercekle baglantilarim koptu , sanki gercek yasamin kiyisindan, bir filmin icine dusmus gibiydim. O oyle gercek disi olunca onunla ayni vagonda olmak bir insani en az onun kadar gercek disi yapiyordu. Gozumu zorla kacirmaya calistim zaman zaman ama buyulenmis gibi baktim coklukla.
Uzun boyluydu, veya oyle inceydi ki, oldugundan daha da uzun gorunuyordu bu nedenle. Yuzu ince, cenesi sivriydi. Ya da sakallarinin sekli yuzunden cenesi daha incecik, daha sipsivri gorunuyordu. Naylon krem rengi, jokerlerinkine benzeyen modelde bir pantalonumsu seyin pacalari kahverengi suet bir cizmenin icindeydi. Uzerinde kahverenginin bir baska tonu duz kadife uzunca bir ceket vardi. Ceketin kollarindan ve icindeki kahverengimsi deri yelegin acik kisimlarindan dantelleri fiskiran beyaz gomlegi vardi. Basinda kenarinda kahverengi kadife serit gecirilmis yuvarlak hatli kahverengi bir fotr benzeri sapka vardi. Ellerinde kahverengi eldivenler. Ve sanki bu goruntunun tamamlayicisi gibi, aksesuari gibi duran kopegi. Omrumde yakindan gordugum en buyuk kopekti. Boyu ayaktaki uzun boylu bu tuhaf adamin neredeyse beline gelen, sirtinin uzunlugu akla gelebilecek en abartli uzunluk olan, upuzun bacakli, upuzun beyaz ve yer yer de kahverengi tuylu o kopek. Yuzu tuhaf bir sekilde sahibinkine benziyordu. Ince ve sivri. Sanki insanlar bir sure sonra kopeklerine benzer tezinin ispati icin yan yana getirilmislerdi. Ya da tersi mi idi, kopekler mi bir sure sonra sahiplerine benziyorlardi?
