sabah kalkmışım zaten kafa bulanık kaçta uyudum uyudum mu bilmiyorum. sağ gözüm hiç açılmak istemiyo namussuz.
o hala uykudan uyanmamış.
hayatımın en garip dönemlerinden birindeyim 1 dakika içinde 26 duyguyu aynı anda yaşayabiliyorum.
tek gözüme lensimi taktım yaşıyorum.
karnım yandı mutfağa gittim.
hiçbir şey yok 2. dünya savaşından kalma zor günler için ailecek sakladığımız kahvaltı gevreği şeysine uzandım.
hazırladım bi baktım salondan sesler geliyo televizyon da açık kalmış.
bir kaşık aldım tam ağzıma atacam ki o da nesi???
bizim ünal başkan gözünde acayip bir gözlükle ve yine acayip bir ciddiyetle karşıdaki ekrandan bir şeyler okuyo. arkasında da bizim elemanlar yıldızın içinde bekliyolar. kimi tırnağını yiyo kimi burnunu karıştırıyo..
dedim heralde birazdan başkan bunların üzerine benzin döküp "sikerim dördüncü yıldızınızı ben gidiyorum" deyip dönüp arkasını helikopterine binip gidecek.
kaşığı kaseyi attım aman başganım kurban olam yapma etme dedim. izlemeye devam ettim
sonra yine neyse fotoğraflarını çekip kimlik kontrollerini yapıp olaysız dağıttı oyuncuları.
