düşünceler oluyor, düşünceler ölüyordu düşünce ne oluyordu? üzerime çullanıyordu kelimeler birini sustursam diğerleri seslerini daha da yükseltiyordu vicdan muhakemesinde yargılandım beynimi yıkadılar adalet heykellerinin gözyaşlarıyla dört duvara asırlarca yarenlik ettim özgürlüğüme kavuştum hükmümü tamamlayınca fakat aynaya akseden kadın artık ben değildim... çünkü iyiyi-kötüyü aynı kefede tartar olmuştum bu halimle kanıma dokunuyordum kendime bir not bıraktım gideceğime dair kapıyı çarpıp çıktım kimsesizliğimden geri dönüşü olmayan bir yoldu, yaşamak; ben ise yola gelmemekte direniyordu..
mesajınız iletilemedi
-beni arayan soran var mı tanrım
