ey sözlük belkide hiç bir yazarın anlayamacağı bir kişiliğe sahibim.
sorsan kürtçü katı adamın teki derler. ama o iş öyle değil. ben her ölen "insan"ın ardından ağlıyorum. ahmet kaya yı her dinlediğimde hüzünleniyor hrant dink i her okuduğumda üzülüyorum.
neden bilmiyorum ama en ufak haksızlığa uğramış insanı gördüğümde gözlerim doluyor ardından deli gibi bir güç geliyor.
evet sözlük en çokta genç yaşımda bir adalet mevzusundan ölmekten korkuyorum. biliyorum ki bu dünyada yapacağım çok iş var. bu memlekete yapacağım çok iş var.
