tüfek aldım, evet bildiğimiz 2 metre büyüklüğünde oyuncak tüfek. neyse efendim, evde kimsecikler yok, balkona geçtim, silahımı doğrulttum ve bammmm. milletin ayağına falan geliyor, çığlık atıyordu. ahahah.
birde arkadaşlarla toplanmıştık bir gün fakir sayılmazdık ama kimse para getirmezdi evinden, ibneler. neyse işte plan yaptık, 2 kişi bakkala girip adamı oyalayacak 2 kişide dışarıda duran 10 kuruşluk çerezlerden çalmaktı. ulan hırsızdık ama 2 tl lik cipsler dururken gidip 10 kuruşluk çerez çalıyorduk, karakter işte. şaka lan şaka ne karakteri amına koyayım.
neyse, yakalandık tabi ki amına koduğumun herifi arkadaşı bir güzel benzetti zor aldık elinden. sanki küçücük bakkalı üstümüze aldık. neyse işte daha sonra bir intikam almamız gerekiyordu. bu herifin evinin birinci katında kimse oturmuyordu, tek cam vardı. biz durur muyuz? hayır! kırdık, her gün kırdık, buna adda verdik sefa taşı.
sonra bunun karısı yakaladı bizi, polise haber vereceğim dedi, korktuk, çok korktuk, neyse ki bir şey olmadı. ohh.
ama ilahi adalet galiba 2 ay sonra o dayak yiyen arkadaşın, halası o eve taşındı.
