Lise ikide mezun olduğum ortaokula gitmiştim. Eski hocaları gördüm, Türkçe öğretmenim vardı saniye adı. Çok severdim gittim yanına. O arada yanında da din hocası duruyor. Oldum olası din hocalarıyla aram kötüdür M bu kadın sevimli biriydi. Neyse oturduk hal hatır faslından sonra dinci dedi ki "gittiler oralara adımı bile hatırlamazlar şimdi". Ben de "unutmadım ulan!" mesajı verip bozucam ya hani... "hiç unutur muyum Hacer Hocam" dedim... Demez olaydım... Kadının yüzü düştü birden, "hatice..." dedi... işte tam bu An yer yarılsa da içine girsem anı. Kadın çok bozuldu "neyse görüşürüz" dedi kalktı masadan. Diğer hoca da piç piç gülüyor. Ne rezillik...
