Anlatmak gerekirse en acılısını, en yıpratıcısını en afillisini yaşadım. Hayatındayken hiç bitmeyecek gibi gelirken bazen ise biteceğini anlarsın ama elinden bişey gelmez adeta öğrenilmiş çaresizliği içinde yaşarsın.
22 yaşında hayatında bazı şeyleri yeni yeni yoluna koyan bir gençtim o zamanlar. Aptal aptal nette takılırken bir yazı okudum, nasılda sevgi doluyum o zamanlar, nasılda insanlara yardım etmek için kendimi parçalayacak kıvamdayım. Hemen ulaştım kendisine ve elimden geldiğince dilim döndüğünce yardımcı olmaya çalıştım, derken bir gün sonra yine görüştük bir şekilde v ertesi gün yine...
TanışmamıZın üzerinden 6 gün geçti ve uzak bir şehire üniversiteye gideceğini söyledi. Gitti. Msn den cam açtık ilk kez birbirimizi gördük hayatımda ilk kez aşık olmuştum ama tam bir aptal aşık hani kalk gel dese 12 saatlik yol umrumda olmayacak o derece. Telefon numarasını istedim, mesaj attı " burası çok soğuk, soğuğu içimde hissediyorum ellerim bu gibi oldu" bende tam bir öküz olarak arayıp " yanında olsaydım ellerini avuçlarımın içine alır nefesimle ısıtırsım" dedim. Arkadan fırtına sesleri geliyor bir yandan, Halbuki bırak romantiZmi işte kız hakkaten üşüyormuş lan ehee.
Allah şahidim günün 24 saatinin 20 saati telefonda konuşmaya başladık, doyamıyorum hani yanımda değil ya sanki konuşunca yanımdaymışcasına, herşeyden onu koruyormuşum gibi. Sabaha kadar telefonla konuşup saba işe uykusuz mu gitmedim, işyerinde akşama kadar mesaj mı yazmadım o kadar aşığım ki..
Bir hafta 10 gün değil 1,5 yıl sürekli hep telefon başındaydık. Hemen hemen her ay yanına gider,sabahtan akşama kadar mis kokusunu içime çeker akşam otobüse geri döner işe giderdim. Yanından ayrılalı 10 dakika olur hemen beni arar o uyuyana kadar lanet olası otobüste uyumaZdım. Çevremizdeki insanlar artık gıptayla bakıyordu bize 1 yıl olmuş belkı 10 kez görüşmüşüz, her görüşmemiZde ben bir kez daha aşık olurken onunda olduğunu sanmıştım.
Çoğu kez yanına gittiğimde cebimde sadece bilet param kalıyordu hatta bir defasında 6 saat çisimi tutmuştum ehee.
Ama değiyordu hani öyle bir içten sarılırdı ki beni gördüğünde, ben beni özlediğini zannederdim aslında yalnızlığından kurtulduğu içinmiş bu sevinç.
1,5. Yılın sonunda anladım artık kullanıldığımı. Yanında birileri, yalnızlığını paylaşacağı biri olduğunda ben otomatikman hayatından çıkıveriyordum. Beni bırakma diyen dilleri yalanlayan gözler bütün dünyam olmuş, beynimin her hücresi bana aptal olduğumu haykırıyordu. Ama ondan vaZgeçemiyordum çünkü ben hayatında olmazsam başına kötü işler açacağını hep hissediyordum.
Pamuk gibi elleriyle yüZümü okşayan sevgilim ellerini benden kaçırıyordu artık. Düşmanına bile söylediğinde kırılacağı söZleri bana çok rahat bir şekilde tavsiye verir gibi söyleyebiliyordu artık. Yalnızlığının kaynağı yurt hayatından kurtulup arkadaşının yanına geçeceğini bana söylediğinde ayrılık vaktinin geldiğini anlamıştım artık. Ve ayrıldık.
Hayatımın iki yılını harcadığım kız 1 ay sonra sadece bir ay sonra yeni bir sevgli edinmişti. Tek bir beddua bile etmedim. Mutlu mu oldu? Hayatının en berbat günlerini yaşadı, ağın tuttu dedi bana, ah etmedim ki ben.
Bir anda o kadar yabancılaşır ki insan,hani yanıbaşında olsa farkedersin değişmeye başladığını ama uzakta olunca herseyın planlanmış, düşünülmüş olduğu bir ortamda, iki yılınızın üzerine, yaptığınız tüm fedakarlıklara karşı, bir gece önce sen benim ömrümsün seni herşeyden çok seviyorum asla bırakma beni diyen kişinin sabah olunca lütfen beni arama artık, bir hafta sonra mesaj attığınızda tanıyamadım dediğini duyunca şaşırmayın.
Yanıbaşındaki insana bile güvenmenin zor olduğu şu zamanda herkese güvenmeyin. Bana çok aşık beni çok seviyor diye uzun vadeli planlar yapmayın.
Herkes bir değil tabiki ama uzak mesafe ilişkisi ilişki değil aklınızdan çıkarmayın.
Kimse için, gözyaşı döküp acı çekmeyin insanların ne dertleri var, geçiyor zaten, geçmeli.
Bu işin sonunda kendini, yaptığın fedakarlıkları ve herşeyden önemlisi güven duygunu kaybetmek var o gittiğinde dikiş tutturamıyorsun zaten, bu bana bunu yaptıysa başkası ne yapmaz? Diye düşünür durur bir yere varamaZsın. ilk tartısmada, ona ulaşamamanızda uzaklaştırın kendinizi benden size tavsiye.
