bilgisayarda oyun oynayan 6 yaşındaki yeğnimle az önce aramızda geçen:
-(tatlı bir feryat koparır) ayyyyyy öldümmmm!!
-(yarı baygın bi sesle ben) ne olmuş ki?
- e ölünce yeniden başlıyorsııuunn!
- ya yeniden başlayamasaydın?
- (aniden derin bir sükut çöker) evet..
ben bunları yazarken de devam ediyor diyaloglar. aynı masada oturuyoruz, ikimizin de önünde bilgisayar. ama birbirimzin ekranlarını görmüyoruz. bizimki yeni bir tane oyun açmış. ama atı bir türlü yürütemiyor. tepiniyor tepiniyor ayaklarını yere vura vura sinirleniyor, klavyenin tuşlarını gömçüre gömçüre bağırıyor:
