ben bu yazıyı sana yazdım

entry31009 galeri
    22555.
  1. Bu da böyle bir anım.

    Bazı şeyleri çok merak ediyorum. Ama favori merakım sensin. En çok seni merak ediyorum. Mesela şu an ne yapıyorsun? işlerin mi var? Yoksa bütün gün tembellik edip yattın mı? Üşengeçmisindir merak ediyorum. Yatarken yorganı bacak arana alır mısın? Yeni tanıştığın birine bakınca en çok neyine dikkat edersin? En çok neye gülersin? Kahve sever misin? Beni gördüğünde ne düşünürsün? Mesela senin için ağladığımı duysan ne yaparsın bunu da merak ediyorum. Film izlemeyi mi yoksa kitap okumayı mı seversin? En çok hangi konuda uzun uzun düşünürsün? El yazını da çok merak ediyorum aynı zamanda. Mesela hasta mısın şu an? Boğazların ağrıyor mu? Kalbin? Üşüyor musun? Sıkıca sarılabilirim çünkü. Korkuyor musun? Elini tutup bir daha asla bırakmam. Ağlıyor musun? Ömrümün sonuna kadar gözyaşlarını silebilirim. Gülüyor musun? Ben hep gülüşünü izlerim. Üzgün müsün? Peki üzgünsen ne yapmalıyım? Ne yapmamı isterdin bunu bilmiyorum. Bunu da merak ediyorum. Sana yeni tişörtler almam hoşuna gider miydi? Ya da senin tişörtlerini giymeme kızar mıydın? Veya senin için kahvaltı hazırlamam hoşuna gider miydi? Sabahları kaçta kalkarsın normalde? Kaçta uyursun? Hayaller kurar mısın sende benim gibi? Yaşamak istiyorum ama ben seni. Güldüğün şeylere beraber gülmek istiyorum. Ağladığın zaman bende ağlamak, korktuğun zaman bende korkmak istiyorum. Heyecanlı olduğun zaman kalbinin atışlarını dinlemek istiyorum. Bana sarıldığında yükselen o kalp ritmini vücudumda, nefesini hissetmek istiyorum. Bir gün, kalp atışlarını duyarak dalabilecekmiyim acaba uykuya. Özlediğimde, bir nefes kadar yakın olmalıyız birbirimize. Sen, benim yanımdayken gözlerini kaçırdığında bile üzer beni. Birbirimize sırtımızı döndüğümüzde bile özlerim ben. Sevgilim, saatlerce gözlerinin içine bakmak, istediğim zaman öpmek istiyorum. izin ver, izin ver seveyim seni. izin ver dokunayım, koklayayım. Saçlarınla oynayayım. Kusurlarınla dalga geçeyim ama en çok da ben seveyim onları. Biraz sen öp, biraz ben. Biraz sen sarıl biraz ben. Kapıyı açtığımda kocaman bir ayıcıkla karşıma çıkan sen ol. Başkası değil. Düştüğümde gülüp, sonradan yardım eden de sen ol. Sesim güzel olmadığı halde şarkı söylememi iste, söyleyince de gül ama yine de sen sev. Başkası değil. Çikolatalarımı gizli gizli yiyen de sen ol. Çok konuşsam kızar mısın? Üşüsem verir misin ceketini? Korksam sarılır mısın, öper misin defalarca boynumdan? Ağlasam siler misin sende benim gibi göz yaşlarımı, ''ben hep buradayım'' der misin? Sen burada mısın ki? Bakıyorum, yoksun. Sağıma bakıyorum yoksun, soluma bakıyorum yoksun. Sen hiç yoksun, birazcık bile. Hiç olmadın ki zaten. Hiçte olmayacaksın belki. Sen hep benim hayalim olarak kalacaksın belkide. Hayallerimde mutlu olacağız seninle. Hayallerimde seveceğim seni, sende beni. Sen yoksan hayalin var, yani her türlü benimsin. Ben şimdi ağlıyorum, ben seni göremediğim halde özlüyorum. Ama sen hiç bilmeyeceksin, öğrenmeyeceksin. Sen yanındakine gülümserken ben hep buradan izleyeceğim. Sen başkalarıyla eğlenirken ben yine izleyeceğim. Sen başkalarının elini tutarken ben biraz ölüyorum. Sevgi alamayan bir arsızım aslında ben, sencilim azıcık. Bencilim ben. Hep beni sev, hep benim ol, hep benimle kal istiyorum. Belki de layık değilim ama yine de seviyorum. Biliyor musun en çokta senin tarafından sevilmemek yakıyor canımı. Ya resmen ölüyorum. Gözlerimin önünde birbirlerini seviyorlar. Ben işkenceler içinde kıvranırken onların mutluluğundan ölüyorum. Mükemmel biri değilim ama seni seven bir kalbim var, seni hak etmiyor muyum? Ben senin mutluluğunu, kendi mutluluğumdan daha fazla önemsiyorken hak etmiyor muyum? Ben senin her şeyini merak ediyorum. Her şeyini bilmek istiyorum. Her sabah gözlerimi senin öpücüğünle açmak için her şeyimi verebilirim mesela. Uyandığında, gözlerinin aradığı tek kişi olmak istiyorum. Zamanın, zamanıma karışsın istiyorum. Şimdi yanımda seni görmek, dokunmak, hissetmek istiyorum ben. Geceleri üstüm başım sen koksun istiyorum artık. Senin dinlediğin şarkıları dinlemek istiyorum sabahlara kadar. Sen benim, tekrar tekrar dinlediğim şarkılar gibisin. Bazen üst üste yüz kere seviyorum seni sevgilim. Ya ben senin nasıl nefes alıp verdiğini bile bilmek istiyorum. Milyonlarca şey hissediyorum ama sana tek bir kelime bile edememek de en kötüsü. Her şey kötü. Sana söyleyemediğim o kadar çok şey var ki zaten. Keşke zaman dursa. Sen hep orda dursan ve bana baksan öylece. Keşke böyle kalsak biz hiç bitmese. Kimisi senin için ''umut var'' diyor. Evet umut var, çok umut var ama benim için değil. Kimisi imkansız o diyor. Evet, biliyorum. Tekrar yaralarımı acıtıyorlar. Ben senin bir gülüşün için her şeyimi vermeye hazırken sen bunu bilmiyorsun belki. Sen dudaklarını belki sevmiyor olabilirsin ama ben onları sonsuza dek seveceğim. Biliyor musun? Seni kaybetmekten korkuyorum, üstelik daha kazanamamışken. Ve ben baktığım her yerde senin yokluğunu görmekten yoruldum. Sen, her yanındakine sarıldığında benim bir parçam ölüyor. Şunu da merak ediyorum. Sana hiç dokunamamışken, kokunu bile bilemiyorken, nasıl böyle hissedebiliyorum? Sana ihtiyacım var çünkü seni seviyorum ama bu sanki bir aptal gibi hissettiriyor. Sen dokunamadan sevdiğim tek varlığım, fotoğrafını açıp saatlerce izlediğim tek kişisin. Kimi zaman gülümseme sebebim oldun, kimi zaman göz yaşlarımın sebebi de. Bir kere sarılsam hepsi geçecek aslında. Bir sarılış. ''Unut, saçmalık, sevme artık.'' diyorlar. Ben seni nasıl sevemem? Bunu kalbime nasıl söylerim? Bunu düşünemiyorlar. Senin gibi birini değil, seni istiyorum ben. Sen öpmezsen geçmez çünkü, çünkü ben seninle geçirecek her saniye için canımı veririm. Ben sana söyleyemediğim her cümle için derin bir nefes alıyorum ve içimdeki acıyı dindirmeye çalışıyorum. Bu kadar da aciz, acınacak durumdayım. Bunlar herkese saçma gelebilir ama onlar benim, senin için neler yapacağımı bilmiyorlar. Onlar bunu anlayamaz, dalga geçmesini bilirler. Abarttığımı sanarlar. Hatta bazen canım o kadar yanıyor ki, ''keşke rüya olsaydı bunlar'' diyorum. Ben uyumak için her gözümü kapattığımda, senin yanımda olmayışın geliyor aklıma. Hayatım aynı şehirde olmasak bile, aynı gökyüzünün altında, aynı hayalleri seninle kurabilirim. Seni beklediğim gibi, kimseyi beklemedim sevgilim. Uyuyamıyorum. Günler geçiyor ama ben uyumuyorum. Belki de gerçekleşmeyecek olan bir hayali düşlemek benim için çok acı verici ama senin verdiğin acıyı da seviyorum. Senden gelen her şeyi çok seviyorum. Sen benim bir parçam gibisin, sahip olduğum en iyi parçam. Yalnızca seni yaşamak istiyorum. Yanını hep boş bırak, geleceğim sevgilim. Korkuyorum. Çünkü bana kendimi çok iyi hissettiriyorsun, anlıyor musun? Gitmenden korkuyorum. Seni çok seviyorum. Ama çok sevmek, yanında olmaya yetmiyor. Yoksun yanımda. Varsın diye sevsem yakışmazdı belki de. Ben seni yalnızlıkla sevdim. Sen burada yoksun, sen burada hiç olmadın, sen benim hep kalbimde olacaksın.
    0 ...